Bak uyandım ve çok çirkin görünmüyorum. Sanırım gülümsüyorum sen henüz uyanmadığın için. Belkide bu hava.. Çok umutlu uyuyorsun. Belki de ben.. O kadar güzel uyuyorsun ki ayaklarımın üşümesini umursamıyorum. Duvarların beyazlığından da üşüyor olabilirim. Benden daha beyazlar inanır mısın?
Çok aptalım şuan yanımdasın. Elbette inanırsın.
Bugün hangi filmin kahramanları olsak onu düşünüyorum. Yalnız tek başıma yapamam bunu. Artık uyanman gerek.
Bu yeşil-mavi küçük köyde istediğimiz her şey olabiliriz. Turta olmayı istediğimi bilirsin. Ama o filmi artık kimse anlamıyor.
Clem olduğum günü hatırlıyor musun? Hayatımda gördüğüm en tatlı Joel'din. Hala hayatımda gördüğüm en tatlı kahramansın. Hatta hayatımda gördüğüm en tatlı "unutmuş" taklidi yapan kahramansın.
Yalnız itiraf edeyim Memento günü çok sıkılmıştım. Keşke her filmde eşit rollerimiz olsa. Belki bu sayede videonu veya fotoğrafını çekebilirdim. Ama o zaman da aptaldım.
İlerde çok paramız olursa bir kameraman tutabilir miyiz? Bizimle yaşasın istiyorum. Bizden biri olsun. Çünkü aradığımız şey bir çift mercek değil,bir çift göz. Bizi görebilecek. Sorgulamadan yasaklamadan.
O zaman bir okyanus kıyısında yaşayabiliriz. Söylesene bir film bile çekebiliriz değil mi?
Heyecanlandım ve bunları ben unutmadan duyman lazım. 'Eveeet' demeni çok özlüyorum. Kalbin gözlerinde atıyor o zaman. Ve ben bu kadar tatlı bir adam olduğun için kendimi şanslı hissediyorum.
-Günaydın
-Sana oje süreyim mi?
-Yeni uyandın kahvaltı?
-Rengini seçebilir miyim?
-Bahçede yiyelim mi?
-Seni çok seviyorum.
...

-Biz bugün kahraman olamayız. Çünkü "biz" değiliz farkettin mi?
-Biliyorum.. Sen olmak çok güzel. Kahraman yenmece oynayalım mı?
-Artık hiç kahramanımız kalmadı ki.
-Haklısın,hepsini yendik. Sen olmak hala çok güzel.
-Biliyorum..